چهارتا پسرم شهید شدند،اصغرم چیز دیگری بود.
برای من هم کارپسر ها را می کرد، هم کار دختر ها را
وقتی خانه بود،نمی گذاشت دست به سیاه و سفید بزنم .
ظرف می شست،غذا می پخت.اگر نان نداشتیم ،
خودش خمیر می کرد ،تنور روشن می کرد.خیلی کمک حالم بود.
وقتی رفت جبهه ،همه می پرسیدند «چطوردلت آمد بفرستیش ؟»
فقط به شان می گفتم « آدم چیزی رو که خیلی دوست داره ،باید در راه دوست بده»
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید